COVID-19 krizle birlikte, tohum ve tohumdan üretilen ürünlerin tedariğini güvence altına almak öncelik haline gelmiştir. Fakat şu bir gerçektir ki, bu kriz sonrasında ülkelerin tohum ithalatlarında değişiklikler olacaktır.
Dünya borçları arttıkça, ülkeler kendi ekonomilerini canlandırmak ve nüfuslarını beslemek için kendi kendine yeterli olabilmeye çalışacaklar. Acaba bu çalışmalar, tarımsal araştırmalarda yeni bir yeşil devrimi teşvik edermi? Ne yazık ki, bu çok olası görünmüyor. Bir çok hükümet bu konuda harcamaları azaltma yönünde hareket edecektir ve bu harcamalar güvenlik ve sağlık harcamalarının yanında daha düşük önceliği sahip olan tarım sektöründeki araştırma harcamaları olacaktır.
Öyleyse, tohum dünyasında nasıl bir gelecek göreceğiz?
Çoğu hükümet, çözümü serbest piyasalara bırakacak. Genel olarak, tohum için daha büyük bir talep olacağını biliyoruz. Global tohum şirketleri, COVID-19 döneminin ilk şoklarında gelen tohum talebini karşılayamadı.
Bu salgın döneminde batı dünyasıda dahil olmak üzere, bir çok insan işsiz kaldı ve COVID-19 öncesine dönmemizin de uzun zaman alacağı tahmin edilmektedir. Bu insanlar gelir elde etmenin bir yolunu arayacak ve tohum onlar için bir seçenek olabilir. Tohum ve dinamiklerinin öğrenilmesi kolay bir iş değildir. Fakat sektöre, yakın bir gelecekte farklı fiyatlar ve görsel anlamda fark edilebilirliği az olan ürünleri sunan çok sayıda satıcının gireceği beklenilmektedir.
Bunu şu şekilde örnekleyebiliriz. Piyasada çok tutulan yeni bir çeşit domates çeşidini ele alalım. Bu domates tohumuna olan yoğun talep, tohumu üreticiye satmak isteyen satıcılarında sayısını arttırmaktadır. Bu satıcıların bir kısmı deneyimli, saygın ve uzman satıcılar olup, ürünü olması gereken fiyat düzeyinden piyasaya arz eder.
İlgili Ürünler
Diğer grup ise, sektöre sonradan dışarıdan girmiş, tecrübesi olmayan veya az olup, sadece para kazanma fırsatlarını değerlendiren satıcılar. Bunlar görünümleri aynı ama çeşitleri farklı olan olan tohumları daha ucuz fiyatlardan piyasaya arz eder.
Üretici iki domates arasındaki farkı ancak bitki meyveye döndüğü zaman anlayabilir. Bu aşama, üretici için çok geç olan bir aşama olup verdiği tüm emek ve maliyetlerinin boşa gitmesi anlamıda taşımaktadır.
Peki bu sorunun ortaya çıkmaması için tohum pazarını nasıl kontrol edebiliriz? Ulusal tohum dernekleri aracılığıyla, tohum satıcıları ve sattıkları tohumlar sertifikalandırılabilir. Böylece tüketici aldığı ürünün gerçekliğinden emin olabilir.
Buna ilave olarak, tüketicilere sertifikasız tohum satıcılarından veya sertifikasız tohum alımlarında, yüklendikleri riskleri anlatan bir pazarlama kampanyası da yapılmalıdır.
Tohum endüstrisinin yapabileceği bir sonraki adım, satıcının, satıldığı iddia edilen çeşidin gerçek olduğunu belirlemek için moleküler teknolojiler kullanmaktır. Önümüzdeki birkaç yıl içinde, ilgili tüm mahsullerde hem kendi kendine hem de çapraz tozlaşan türler için tohum endüstrisine ucuz, kolayca erişilebilir ve güvenilir bir genetik testin sunulması hayati önem taşımaktadır.
COVID-19 döneminde, tüketicilerin gıda ve tohumlara olan ilgisinin artmasıyla, tohum endüstrisinde yeni bir çağa geçildi. Geçmişteki hatalarımızdan ders çıkartarak; hem üretici hem de tüketici için sürdürülebilir bir dünya ve ortam yaratalım.