Kimya ve Tarım – Bitki Besleme

Kimya

Birçok dolar, toprak testlerine, farklı derinliklere ve test tekniklerine harcanmaktadır. Azot, fosfor ve potasyum için öneriler, sonuçlara göre yapılır.

Biyolojik İyonlaşma, toprağın doğurganlık ihtiyaçlarına ve yetiştirilen ürüne farklı bir yaklaşım getirmektedir. Mineraller, iyonun rotasyonuna ve büyüyen bitki üzerindeki etkisine göre kategorize edilir. Anyonların ve katyonların etkileşmesinden salınan enerji, diğer anyonlarla anyonlar ve diğer katyonlarla yapılan katyonlar bitkinin büyümesine izin veren şeydir. Büyüyen bitkinin gelişimine en uygun katyon ve anyon kombinasyonlarının sağlanması bu yaklaşımın amacıdır.

Anyonik mineraller bitkinin vejetatif gelişimini destekler. Bu aşamada bitki büyüdüğünde kökler, gövde ve yapraklar büyüyüp gelişecektir. Anyonik olarak kabul edilen mineraller Kalsiyum, Potasyum ve Klorürdür. Bu mineraller saat yönünün tersine dönme ve Millhouse ölçeğindeki enerji ölçeğinde 0-499 ünite ölçüsüne sahiptir.

Bir bitkinin üreme büyümesinden katyonik mineraller sorumludur. Bu grup, yukarıda belirtilmeyen tüm mineralleri içerir. (Oksijen, Hidrojen, Azot ve Helyum haricinde, aşağıda açıklanmıştır.) Millhouse birim ölçümleri 500-999 arasındadır ve saat yönünde dönme olarak kabul edilir.

Oksijen, Hidrojen, Azot ve Helyumun biraz farklı olduğu düşünülmektedir. Bu mineraller bulundukları ortama bağlı olarak katyonik veya anyonik olabilirler. En az direnç yolunu takip ettikleri ve gerektiğinde anyonik veya katyonik hale dönüştüklerine inanılmaktadır.

Bir bitkinin büyümesi göz önüne alındığında enerji seviyeleri (ERGS ve Millhouse Birimleri) çok önemlidir. Daha fazla bilgi için lütfen ana sayfadaki Fizik bağlantısını okuyun.

Bitkinin ana görevi, fotosentez yapmak, şeker yaratmaktır. Artan şeker seviyesine sahip bir bitki, artan enerji ile sonuçlanacak, aynı zamanda tüketici için beslenmeyi ve besin yoğunluğunu arttıracaktır. Besin yoğunluğu besin üretiminde ana hedef olmalıdır.

Periyodik grafikte bulunan tüm minerallerin kendine özgü özellikleri veya kişilikleri vardır. Bu özellikler tüm ortamlarda bulunur ve topraktan bitkiye, hayvana değişmez. Örneğin, bir elektrolit minerali insan vücudunda su tutulmasına neden olursa, aynı zamanda bitkilerde ve toprakta da suyu tutacaktır.

Bitki büyümesi ve üretimi için gerekli olan mineraller:

Kalsiyum

Kalsiyum omurga, arabulucu, mentor, organizatör olarak görülür. Topraktaki tüm mineraller, topraktaki suda çözünebilir veya “mevcut” kalsiyum miktarına dengelemelidir. Genel olarak, kalsiyumun şu rolleri oynadığı düşünülmektedir:

• Toprak yapısını iyileştirir “toprak parçacıklarının topaklanmasını sağlayarak.”
• Tüm minerallerin tur rehberi ve aracıdır.
• Toprak mikroplarının büyümesini teşvik eder.
• Besinlerin bitki içine mobilizasyonunu sağlar.
• Artan azot kullanımı ve protein içeriği.
• Artan kök büyümesi, yaprak büyümesi, hücre duvarı yapımı ve hücre bölünmesi.
• Bitkide artan şeker içeriği.
• Enzim fonksiyonlarını teşvik eder.
• Daha yüksek kalitede tahıl veya meyve ile sonuçlanan genel bitki sağlığını geliştirir.

Fosfor

Fosfor topraktaki güç kaynağıdır. Azot dışındaki tüm mineraller, bitkiye fosfat formuna girmelidir. Kalsiyum ile işbirliği içinde fotosentez artar ve şeker üretimi daha fazladır.

Fosfor toprakta çeşitli biçimlerde bulunur, yani: P1, P2 ve P204. P204, toprakta kararlı olan ve bitkiler için mevcut olan organik durumdur. Diğer tüm fosfor türleri, bitki bunu kullanmadan önce metabolik değişiklikler gerektirir.

Fosfat özellikleri şunlardır:

• Daha güçlü ve hızlı büyüme
• Erken kök gelişimi
• Daha iyi gelişme ve tahıl kalitesi
• Hızlı olgunluk
• Artan azot alımı
• Artan mineral içeriği
• Bitki özünde daha yüksek BRIX okumaları
• Hücrelerdeki enerji salınımını, hücre bölünmesini ve genişlemesini, fotosentezi teşvik eder.
• Hücre DNA’sında bulunur.

Bitki büyümesinde aşağıdaki üç minerale ihtiyaç vardır, ancak muhtemelen önerilen miktarlarda bulunmaz. Üçü de, bitkideki diğer işlevlerle birlikte su çekecek ve tutacak elektrolit mineraller olarak kabul edilir.