Ulusal Pamuk Konseyi (UPK), 2020 yılı değerlendirmesi ve 2021 beklentilerini kapsayan “Pamuk Sektör Raporu”nu yayınladı. Raporda birçok ilgi çekici başlık bulunmakta ama en ürkütücü olanı pamukta ekim alanlarının %40 azalması ve ithalata bağımlılığın her yıl artıyor olması.
Benim asıl dikkat çekmek istediğim konu yapay zekadaki son sıçramaların ortaya çıkmasıyla birlikte, yeni bir otonom sistem ve makine patlamasının eşiğindeyiz.
Pamuk üretimi ve hasat sonrası proses uygulamalarında uygulanan potansiyel veya kanıtlanmış yetenekleri açısından robotik ve otomasyonla ilgili son gelişmeleri yakından takip edenlerin ve uygulayanların pamuk üretimi ve veriminde başarıyı yakaladığını görmekteyiz.
Pamuk, on sekizinci yüzyıldan itibaren endüstriyel evrimde önemli bir rol oynadı. Küresel Pamuk Pazarının 2020'den 2027'ye kadar %2.74'lük bir yıllık bileşik büyüme oranı ile 2027 yılına kadar 46.56 Milyar ABD Dolarına ulaşması bekleniyor.
Ekte yer alan ve derlemiş olduğum kitapçıkta yer alan çalışmalar ülke olarak tarımda dijital dönüşümü verimliliğe yansıtabileceğimiz pamuk üretiminde yapılmış beş değerli çalışmayı içermektedir. Özellikle, pamuk tiftiği içindeki plastik kirliliğin giderilmesinde derin öğrenme metotlarının kullanılmasına ayrı bir başlık açmak istiyorum.