Tarım sektörü, birçok gelişmekte olan ülkede GSYH’nin % 25'ini veya daha fazlasını oluşturur ve gençleri istihdam etmek için önemli bir fırsattır. Tüm dünyada pandemi dönemi, tarım ve gıda tedarik zinciri sistemlerinde ciddi problemlere yol açarak küresel açlığın artışına 161 milyon kişiyi ilave etti.
Çiftçilik mesleği yaşlandıkça ve tarlaya daha az girdikçe, fahiş fiyatlara katkıda bulunan uzun ve karmaşık tedarik zincirlerine daha da bağımlı olma riskiyle karşı karşıyayız. Yıllar geçtikçe daha da büyüyen bu sorun, kırsal alanlardaki gençlerin ailelerin yanından ayrılarak kariyer yapmak için şehirlere göçü ile sonuçlanmaktadır.
Bu durumda gençliğin tarımdaki rolü, mevcut çiftçi neslinin durumu (ABD, Avrupa, Asya ve Afrika’da çiftçilerin yaş ortalaması 60 civarında), göz önünde bulundurulduğunda çok daha önemlidir.
Dünya bugün 15-24 yaşları arasında 1,2 milyar genç nüfusa ev sahipliği yapıyor ve bu sayı artmaya devam ediyor. Birleşmiş Milletler'e göre, bu genç nüfusun yaklaşık %88'i gelişmekte olan ülkelerde, özellikle kırsal Sahra altı Afrika ve tarımın genellikle birincil veya tek gelir kaynağı olduğu Güney-Orta ve Güneydoğu Asya'da yaşıyor.
İklim değişikliği, demografik kriz ve artan nüfusla karşı karşıya kalan çiftçiler, ticareti canlı tutmak için sürdürülebilir teknolojilere yatırım yapıyor ve bu süreçte yeni nesil yetenekleri çekiyorlar.
İlgili Ürünler
Teknolojinin çiftliklere akışı, sadece yaşlı çiftçi nesilleri kısa vadede stabilize etmekle kalmıyor, aynı zamanda çiftçinin rolünü genç bir nesille daha alakalı beceri setlerini içerecek şekilde geliştiriyor. Bu değişim zamanlaması pandemi döneminin sonunda olmasından daha iyi bir zaman olamazdı, çünkü çiftlikleri daha fazla teknolojiye entegre ettikçe, Y kuşağı ve Z kuşağının sahaya girme ilgisi artıyor.
Peki, bu tarım devrimi neden gençlere hitap ediyor? Tarım teknolojisinde inanılmaz yeniliklere yol açan sektör 2026 yılına kadar yıllık yaklaşık % 9 oranında büyüyerek tahmini 22,5 milyar dolarlık bir pazara ulaşacak.
Teknolojiyi benimseyen çiftçiler, su, gübre ve tarım ilacı gibi girdilere olan bağımlılığını büyük ölçüde azaltırken, problem çözme, sürdürülebilirlik ve becerileri geliştirme açısından dijital nesil olan Z kuşağının yetenekleri ve ilgi alanlarıyla uyumlu yepyeni bir beceri seti için alan yaratıyor.
Gelecekteki çiftçi farklı görünebilir, ancak değerler aynı kalır.
İnsanları beslemek asil bir meslektir.
Kaynaklar
Serkan SEZEN